MÜƏLLİM ƏMƏYİ

Qış tətili başa çatdı. Müəllimlər bundan sonra məktəblərə qayıdaraq hələ də bayram ab-havası beyinlərindən getməyən şagirdlərin kefinə  soğan doğrayacaqlar. Burada şagirdlərə verilən qısa tətil gününü tənqid etmək fikirim yoxdur. Əsas məsələ isə müəllimlərlə bağlıdır.

Nə qədər vaxtdır ki, təhsilədə aparılan islahatlar bizə təhsilin  keyfiyyəti haqqında  dərindən düşünməyə imkan verir. Təhsil haqqında qanunlar qəbul edəndə isə müəllimlər nəzərə alınmayıb.

Ümumiyyətlə hər bir təhsilin yaxşı olması onu tədris edən məllimdən aslıdır. Bunun üçündə müəllimlərə də işləmək və asudəlik  üçün şərait yaradılmalıdır. Müəllimin də adi vətəndaş kimi dərsdən kənar, və yaxud dərsin keyfiyyətinin yaxşılaşdırılması ilə bağlı işi ola  bilər. Bir az da açıqlasaq müəllim hansısa bir məmurun qəbuluna, və yaxudda sağlamlığının qayğısına qalmaq üçün həkimə gedə bilər. Məktəb işi dövlət işi ilə birgə paralel olduğu üçün müəllim öz işinin dalınca gedə bilmir. Əgər getsə o dərsi buraxmalı olacaqdır.

Müəllimlərə verilən yalnız Payız tətilidir ki, onda da  işini düzüb qoşmaq üçün  boş vaxt tapmaq imkanı o qədərdə yetərli olmur.

Hələ bu da azmış kimi təhsil yükünün artırılması zəhmətkeş müəllimə bir az əlavə yük, tənbəl şagirdə isə əzab gətirəcəkdir. Baxmayaraq dərs yükü 18 saatdan hesablanacaq. 

Mənim təhsil aldığım dövr sovetin t'hsili idi. O dövrün təhsili ilə hec bir repititor yanina getmədən Ali Təhsil diplomunu qazandım. Bayramı bayram, tətilidə tətil. Özüdə köhnə kənd məktəbində.

Mənə elə gəlir ki, indiki dövürdə maraq təhsilə yox məktəbədir. Necə deyərlər: “Keyfiyyətə yox, kəmiyyətə” daha bu barədə çox yazmaq istəmirəm. Yəqin qalanını anladız...

Bunu yazmaqda səbəb o oldu ki, işlədiyim təhsil müəssisəsində iki müəllim hələ də iş yerinə qayuıtmayıb...