Indiki dövrdə pul
qazanmağın nisbətən asan yolu da alver olsada bununda öz çətinliyi var. Səhər
tezdən polka arxasında olmaq, alıcı ilə dil tapmaq, bazarkomla “razılığa”
gəlmək, malı aşağı qiymətdən almaq və s. bunlar hamısı satıcıdan tələb
olunan xüsusiyyətlərdir.
Bunlardan başqa havanın isti-soyuğundan aslı
olmayaraq, yorğunluğu və aclığı fikirləşmədən malının üstündə olmalısan. Olmalısan
ki, Sənə ruzi gətirən alıcını qaçırmayasan.
Bir
sözlə satıcısan durmalısan malının üstündə.
Amma
təəssüf ki, bir çox hallarda bu belə olmur. Əsasən də günortadan sonrakı vaxtlarda. Satıcılar öz yerlərində
olmurlar. Dükanları boş qoyub çıxb kənarda ya çay içir ya da stolüstü oyunlar
oynamaqla başını qatır, onu gözləyən alıcını başqa bir nəfər qarşılayır. O da
əksər hallarda “Dükan mənim deyil, istədiyin mal haqqında heçnə dəyə bilmərəm” deyir.
Bir sözlə satıcını yerində tapmaq
olmur. Bu təkcə regionun bazarında baş
vermir. Respublikanın demək olar ki, əksər yerlərində satıcıları polka
arxasında tapmaq qeyri-mümkündür.
Bunu mən yox ölkəmizə gələn əcnəbi vətəndaşdan eşitmişəm. Bakı
şəhərində rastlaşdığım Türkiyədən olan iş adamı Azərbaycan haqqındakı təəssüratını
belə bildirmişdir:
“Burada üç şey mənim marağıma səbəb oldu. I- avtomobillərin
yerli-yersiz tez-tez siqnal verməsi, II- insanların ağızlarındakı qızıl dişlər,
III isə günortadan sonra satıcıların mallarının üstündə olmamaları.
Bir şeyi də əlavə etmək istəyirəm ki, Bəzi İslam ölkələrində müyyən vaxt satıcılar bazarda olmur. Buda ən cox ibadət vaxtlarına təsadüf edilir.
Buda hec bir alıcını narazı salmır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder