Bu yaxınlarda yazarlar tərəfindən toylar haqqında mediada
yazılan yazılar mənimdə təəccübümə səbəb oldu.
Buradan bilmək olurdu ki,
yazarların irad tutduğu toy əsaasən şəhərdəki
saray toylarına ünvanlanıb. Onlar saray
toylarında həddən artıq israfçılığa yol verildiyini, toya atılan pulların məbləğini
yüksək olduğnu, masaların üstündə hər cür yemək olduğu halda ofisantlara 5- 3
man hörmət edərək, arda-arda kabab, qovurma, araq və s. sifariş vermələrini
vurğulayıblar.
Hər şeyin müasirləşdiyi bir dövrdə kəndlərdə də bəzi
adətlər yenililiklərin qurbanına çevirilir. Bu yenilik artıq kənd toylarına da
öz təsirini göstərməkdədir. Axır vaxtlar kənd toyları öz adətlərindən uzaqlaşaraq toy olan evin həyətində yox, rayondakı, bəzən
Bakı şəhərindəki restoranlarında qeyd olunur. Buradan da bəlli olur ki, hər bir
valideyn o qədər də imkanlı olmasına baxmayaraq öz oğluna adlı-sanlı toy
çaldırmaq istəyir. Özlərindən soruşduqda ki, sənin belə geniş həyətin ola-ola
niyə gəlib belə bahalı sarayda toy edirsən. Bunun cavabını iki səbəblə izah
edir: 1- ci si bunun coxdan arzusunda olduğunu, 2- si də həyət- bacanı təmiz qalması üçün.
Kənd toylarını ləzzəti onun bağcasında, təmiz
havada oturub, odun sobasında hazırlanan bozbaşı, dolması, manqaldan isti- isti
gətirlən kababındadır. Kəndin bu adətini dərk edəm bəyin şəhərdə yaşayan qohum-əqrəbaları bunun
ləzzətini çıxarmaq üçün kənd toylarına məmnuniyyətlə özlərini yetirirlər. Şəhərdən
qələn qonaqlar xüsusi hörmətlə qarşılanır. Onlara ev yiyəsi tərəfindən daha
münasib yer təqdim olunur.
Toyun ən maraqlı yeridə onun calıb oynamağındadır.
Burda bəzi nüanslara fikir verək. Şəhər toylarında tamadaya “hörmət edib” söz
alıb danışa, bəyi təbrik edirsən. Sonra oyun havası sifariş edib, bəyi, lazım
olarsa gəlini də rəqsə dəvət edə bilərsən. Bu yaxşı haldır. Burda pis məqam var
ki, sənin sifariş etdiyin mahnıya yerdə
oturanların ayağa durub “sənin caldırdığın havaya” şərik olmasıdır.
Kənd toylarında cadırda qurulan məclisdə hec kim əlinə
mikrofonu alıb bəy üçün xoş söz deməyə cürət etməsədə o özü sifariş verdiyi
mahnısını oynaya bilir. Bununla həm bəyə olan “hörmətini” bildirir, həmdə toydan istədiyi kimi zövq
alırdı. Özü də nə qədər istəsə. Təki toya “şabaş” salınsın.
Burada bir faktıda qeyd etmək istəyirəm. Kənd məktəbində
oxuyanda bir nəfər tanıyırdım. Atasıda kənddə tanınmış, hörmətli adamlardan
biri idi. Həmin ailənin kənddə də, şəhərdə də xeyli tanışları var idi. 2006- cı
ildə oğlanın toyu olanda gəlin gətirmək üçün cəmi 4 maşın var idi. Onlardan bir
avtobus, biri isə toyu lentə köçürmək üçün operatru gəzdirən NİVA idi.
Kənd toylarına bir nöqsan gətirlirsə o da havaların
soyuq və yağışlı keçməsidir.
Indi sizə qalır hansı toyu seçmək. Fərqləri və müsbət
keyfiyyətlərini siz deyin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder